این دیوانگی است...

که از همه ی گلهای رز به خاطر اینکه خار یکی از آنها در دستمان فرو رفته است متنفر باشیم.

که  همه ی رویاهای خود را تنها به خاطر اینکه یکی از آنها به حقیقت نپیوسته رها کنیم

این دیوانگی است...

که امید خود را به همه چیز از دست بدهیم به خاطر اینکه در زندگی با شکست مواجه شدهایم

که از تلاش و کوشش دست بکشیم به خاطر اینکه یکی از کارهایمان بی نتیجه مانده است.

این دیوانگی است...

که همه دستهایی را که برای دوستی به سوی ما دراز میشوند به خاطر اینکه یکی از دوستانمان رابطه مان را زیر پا گذاشته است رد کنیم

که هیچ عشقی را باور نکنیم به خاطر اینکه در یکی از آنها به ما خیانت شده است.

این دیوانگی است...

که همه شانس ها را لگد مال کنیم به خاطر اینکه در یکی از تلاشهایمان ناکام مانده ایم.

به امید اینکه در مسیر خود هرگز دچار این دیوانگی ها نشویم

و به یاد داشته باشیم که شانس های دیگری هم هستند...

عشق های دیگری هم هستند...

دوستی های دیگری هم هستند ..

نیروهای دیگری هم هستند...تنها باید قوی و پراستقامت باشیم و هر روز در انتظار روزی بهتر و شادتر از روزهای پیش بمانیم.